PIJANE ŁZY
Tęsknotą powiek dłoń podniesiona
Pobladłe chłodem liście nadziei
Zmrużone ciszą kruche ramiona
Pogięte ciężarem samotnych alei
Czerwonym winem przekrwione serce
Myśli szaleńczo spowite mrokiem
Zbłąkane uczucie zgubione w rozterce
Rozlane pijanych łez potokiem…
"a miało być tak pięknie...miało nie wiać w oczy nam..."
autor
zagadkaMarika
Dodano: 2008-10-11 00:06:26
Ten wiersz przeczytano 416 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
mam wrażenie,że ostatni wers gubi rytm. ale wiersz
mimo to na poziomie.
"I ociekać szczęściem i sto lat...sto lat..."
ach te zabite marzenia, bardzo pięknie napisałaś,
poetycko.Dobrze że zajrzałam, warto było
samotnosc czesto jest towarzyszem naszego zycie ale
nie nalezy sie smucic raczej otworzyc na swiat by
zachlysnac sie zyciem a nadzieja pozwoli znalesc
szczescie
Wierszyk krótki - lepszy niż niz łyk wódki,by zalać
swe smutki!głos drugi