Piórkiem kolibra

jak ogien dopada drewno
tak ja zajmuję twe ciało
gorącym językiem powstałym żarem

miękka i zwinna jak płomień
sunę po twoich myślach
topiąc ich trwałe formy

stajemy się tak bardzo płynne
że chwilowo nie można nas rozdzielić
co najwyżej rozcieńczyć z granatem nocy

pięknie jest mieć cię...
droga samotności
natchnioną moim zapachem
drżeniem skrzydeł kolibra
muskającą powieki
mokre od łez

autor

N!KA

Napisany: 2012-05-30 Dodano: 2012-05-30 15:52:04

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie