Pióro Anioła

dal MIli I Marty wiecie cza co

PIOTR REGUŁA
„Pióro Anioła”

Idąc pustym lasem
Zauważyłem Go
Był piękny
Leżał pod drzewem
Niczym posąg
Ale bez powodu tam nie był
Złamał skrzydło
Nie mógł odlecieć
Miał smutne oczy
One krwawiły
Nie wiedziałem co robić
Podszedłem
Jego twarz niczym marmur
Oczy niczym szafiry
Pomogłem mu wstać
Przykryłem skrzydło
Powiedział tylko dziękuje
I zniknął
W dłoni pozostało po nim
Tylko pióro
Cudowne pióro

Anioły stały się moją inspiracją.Dziękuje wam

autor

Piotr Reguła PAN NIKT

Napisany: 2005-07-12 Dodano: 2005-07-13 01:33:55

Ten wiersz przeczytano 1560 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie