Piosenka ze złomowiska na...

A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój Nagle ptaki budzą mnie tłukąc się do okien

Mam pozbawione barwy oczy
Nic w nich nie zobaczysz
Ani w głosie nie usłyszysz żadnego intrygującego
Półtonu
Na głucho mam zamknięte usta
Chodzą za mną słów pioruny
Głupich słów,
słów, które są krzykiem obłąkańca
Z przepitego gardła
Ze zgniłych trzewi, ze sfermentowanego intelektu, z czarnych zębów
i przeżartej duszy

Na karku czuję jego oddech
Jak dotyk anioła stróża szmacianych lalek bez rąk
Ściska mi głowę przerażony dzieciak na ulicy
Szanuj zieleń, uwierz w kłamstwo, wszystko, co kochasz
Co szanujesz, czego pragniesz
Nie istnieje
Spaliłaś to i zburzyłaś a teraz umieraj na zgliszczach
Umieraj cicho

I nie patrz się jak głupia
Wtop się w tło dzieła sztuki- gruntu rzeczy
I nie mów już nic, dziewczyno
Przybierz te niedorzeczne kolory z pokorą
Twoje miejsce jest między dewotką a idiotką

I uspokój te swoje ciało
Co z dzikim wrzaskiem wyrywa się ku życiu
Obiecaj mu wszystko, co chcesz,
Nawet i jego dotyk
Uwierzy i tak

autor

czarna wołga

Napisany: 2005-11-04 Dodano: 2005-11-04 18:20:38

Ten wiersz przeczytano 743 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie