Placz Krzesla

Wierszy pisać nie potrafię.
Skupić na życiu, też się nie potrafię.
Nic nie umiem jestem tępy jak krzesło.
Najlepiej jak bym staną i nic nie robił jak one.
Udawał nie zauważalnego,
choć żywego, który posiada sęk życia
Gdy siadałbyś na mnie ja bym nic nie mówił.
Nie miał bym żadnych pretensji.
Bo nie myślę nie potrafię myśleć.
Nie, nie mogę musze udawać człowieka.
A może, człowiek jest krzesłem?
Skąd te pytanie? Przecież ja myśleć, nie potrafię.
Więc kim ja jestem?

autor

Dziwak

Dodano: 2004-06-25 22:24:59

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie