Płacz nieba
zapadająca się ziemia
krzyki błagające zwierząt
zapachem bólu w powietrzu
oddychają kwiaty wiosenne
paleniska ludzkich dusz
karmione wyrywanymi sercami
wyrafinowany egoizm życia
moknie delikatnie błękitem nieba
autor
Gosia 22
Dodano: 2009-03-24 07:47:06
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Czarne chmury wiszą nad nami...