Płomień świecy

Muzyką wiatru
zaproszony do tańca
płomień świecy
drży lekko spłoszony
pośród dźwięków
podniosłej ciszy
ciepłem swym pieści
spragnione me dłonie
Mrok się zagęszcza
nieme błaganie
stapia się z płomieniem
w jego nocnej pieśni
Ta chwila to wieczność
a węgiel „ponad czasu”
mój cień i cień świecy
na ścianie kreśli
Poruszana oddechem
skrzypi podłoga
drażniący zapach wosku
lepi się do skóry
lęk dłonie zaciska
na porcelanie szyi
duszność
oczy pijane
...ciało w kolorze purpury...

autor

Paticzek

Dodano: 2009-06-30 20:55:49

Ten wiersz przeczytano 1413 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie