po ludzku

na popołudniowej mszy Pan Bóg przyjmuje indywidualnie
kładzie na stole chleb podnosi do ust nie spiesząc się nigdzie
patrzy każdemu w oczy
przy podniesieniu wyczuwa wszystkie wątpliwości

monet wrzuconych do koszyka nie liczy
księdza nie pośpiesza
organiście pozwala fałszować
kościelnemu szybciej gasić światła

chociaż w tym samym miejscu inaczej otwiera ramiona
Idźcie – mówi wstając powoli z kolan

autor

annapelka1

Napisany: 2015-08-03 Dodano: 2015-08-03 12:57:29

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie