Po zmroku

Po zmroku mój świat się zmienia,
Rzeczywistość traci swój kształt.
Po cichu skradają się marzenia,
Pełne muzyki serca i barw.

Wszystko wydaje się tak realne,
Jak gdyby obraz wyszedł z ram,
Otacza słońca delikatną pajęczyną,
Że sama nie wiem, co już mam.

Zatarły się granice światów,
Nogi straciły twardy grunt.
I tylko myśli rwące naprzód,
Wiem, że szykują się na bunt.

autor

Nalka31

Dodano: 2008-09-24 08:11:37

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie