Pocałunek
Był jak śpiący rycerz, a raczej jak Śpiąca
królewna,
Uśpiony w monotonii i szarości życia.
Obudziła go niespodziewanym pocałunkiem.
Jego duszę znowu nawiedziła poezja,
Ptaki znowu zaczęły śpiewać,
Kwiaty zapachniały i nabrały kolorów.
Serce przestało milczeć.
A może było odwrotnie...?
Może tym pocałunkiem uśpiła go
I wprowadziła w błogi sen.
Najpiękniejszy sen jego życia.
Teraz czeka, aż bolesne ukłucie
wrzecionem,
Przerwie te bajeczne chwile.
Stało się, zabolało, obudził się
(usnął).
Po roku znowu poczuł jej usta.
Zasnął (obudził się).
Jego oczy znowu zaiskrzyły,
A życie stało się wierszem.
Nie patrzyli na siebie,
Ale patrzyli w tym samym kierunku.
Wie, że niedługo się obudzi (zaśnie)
I ukłucie będzie bardziej bolesne.
autor
Ahcort
Dodano: 2008-12-16 15:54:01
Ten wiersz przeczytano 684 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
czasami potrzeba wstrząsu,jakiejś zmiany w życiu by
ponownie zacząć pisać...albo dotyku miłości
Bardzo fajny wątek bajki z rzeczywistością - pięknie
napisane!!! Pozdrawiam
bajkowy pozalunek w wiersz wpleciony szczescie
zapowiada niespodziewanie zostawiony w prezencie
Smutny bardzo,bo uśpiony marzeniami.
ahhh te pocałunki... hmmm.
wiersz bardzo mi się podoba. +
Fajnie pokombinowane - obudzi się (zaśnie) , ciekawa
budowa i ładny wiersz.
Wiersz ciekawie napisany,Pozdrawiam
bajka ? obudzony do życia ,budzenie boli ,a
powinno być tylko pasmem szczęścia ...podoba mi się
motyw rycerza i śpiącej królewny ..
wiersz ciekawie napisany lekkim piórem ... napisałabym
"Nie patrzyli na siebie..." bo lepiej się czyta ale
to już drobiazg...brawo))
"Nie patrzyli się na siebie,
Ale patrzyli w tym samym kierunku."
Tak jak my wszyscy patrzymy na tą samą rzeczywistość,
na realne krajobrazy życia.
Pozdrawiam!
pięknie o dotyku Poezji pocałunku co zbudzi i budzi to
jak inspiracja Podoba mi się ta bajka jest bliska
Poetom Na tak!
ciekawy wiersz:)