Pocieszanka
A ty się stary nie martw, my jeszcze
polecimy,
choć ostatniego bluesa próbuje grać nam
życie.
Może przyszłej jesieni, albo jeszcze tej
zimy
swe skrzydła rozwiniemy, dziś trzymane w
ukryciu.
Przybędzie nam odwagi do zmagania się z
losem.
Odległe krajobrazy znów staną przed
oczami
i jak dawniej ruszymy zamaszyście, za
ciosem.
To za nami, nieważne, ważne to co przed
nami
Daj spokój. Słabe zdrowie?, „No sorry, taki
klimat”.
Oj, jaka tam wątroba, jakie serce czy
nerki.
Ważne, że tak ogólnie jeszcze każdy się
trzyma
W naszym wieku to tylko jakieś drobne
usterki
Mówisz, że bardziej cieszy nas siedząca
pozycja.
Nie chodzimy na tańce i spacery nas
nużą.
No i dobrze mój stary. My jak każe
tradycja
dajemy życiu szansę. Siedliśmy przed
podróżą.
Komentarze (12)
Milo czytac tak zgrabnie napisane wiersze. Z takim
polotem i z tak celna mysla, ktora kaze sie zatrzymac
i podziwiac sposob prowadzenia czytelnika w kierunku
puenty.
Tekst miodzio.Podobnie dzisiaj rozmawiałam z koleżanką
wiecznie narzekającą.Pozdrawiam.
Jak zawsze fajny tekst, z zapadającym
w pamięć ostatnim wersem. Miłego wieczoru.
optymistyczny w oczekiwaniu ...Ciekawy,
nostalgiczny...
piękny, optymistyczny, nie oglądajmy się za siebie, bo
i po co?pozdrawiam serdecznie
Wiersz podnosi na duchu dzięki optymistycznej wymowie.
Pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz,nie pozwala przejść bez
przemyśleń.Pozdrawiam:)
Optymistycznie i z nadzieją, dziękuję za pocieszankę,
zadziałała:) Pozdrawiam ciepło
Bardzo dobry wiersz pełen wiary na wspaniałe dni :)
Pogodnie pozdrawiam :)
a latka lecą i lecą...
Wspaniały wiersz. daje dużo do myślenia. Przyjemnie
się czyta. pozdrawiam.
Dziekuje za ten optymistyczny wiersz pozdrawiam