Początek świata
To było tak
spotkał się wzrok
a potem uśmiech
zapach i głos
słowami zaplątał się
umysł w umysł
ciało pragnieniem dotyku obudził
spotkały się usta
poczuły dłonie
ciała się w siebie wplotły
złaknione
Chce ciało z ciała duszę wysupłać
i uwolniona wzleciała dusza
druga za nią poszybowała
i nagle wpłynęła trzecia do ciała
razem z zalążkiem ciała nowego
małego kruchego lecz rosnącego
by czarne oczka po mamie zyskać
nosek po babci
włosy po dziadku
uśmiech bezzębny
to po prababci
Tak właśnie został stworzony człowiek
a tatusiowi łezki spod powiek
„nowy” mu uśmiech śle
wszyscy widzą
że po tatusiu oczka się śmieją
łzy szczęścia płyną
po twarzy matki
wzruszenie wielkie
u dziadka babci
i choć teraz noce nieprzespane
troski zmartwienia
wydatki czekają
to miłość zawsze szepnie
podpowie
że wart wszystkiego
ten nowy człowiek
a nowy z dnia na dzień świat wokół
przyswaja
zupełnie świeżutki
i mnoży pytania
Komentarze (15)
Obrazowo o prokreacji. Bardzo delikatnie ujęta
erotyka, kwalifikuje ten wiersz do czytania na
lekcjach
wychowania do życia w rodzinie:)
Miłego wieczoru:)
Mariuszu - właśnie tak :)
Taki punkt widzenia chciałam tu zawrzeć.
Jastrzu - owszem, ale na szczęście tak jak w tym
obrazku zdarza się dość często :)
Dziękuję Wszystkim za obecność :)
Tak to wszystko powinno wyglądać. Niestety nie zawsze
zdarza się taka sielanka.
Jak można wyczytać, początków świata jest tyle ile
ludzi żyło/żyje.
Pozdrawiam
Dziecko to radość, szczęście i nadzieja.
Ale też niepewność i troski,
pewność by mu pomóc usunąć z nóg błędy.
Podoba mi się wiersz.
takie dziecko poczęte z miłości ma szansę na
poznawanie świata w otoczeniu kochającej go rodziny:
rodziców, ddziadków, cioć i wójków.
Pytań coraz więcej a odpowiedzi coraz mniej...
Pozdrawiam serdecznie +++
Ano tak to bywa, do spojrzenia do nowego życia
stworzenia :)
Najbardziej podoba mi się zakończenie wiersza jest
takie rozbrajające i czułe, pozdrawiam serdecznie
Danusiu :)
To szczera prawda Mily, chociaż ten wierszyk nie jest
o tym :)
Przynajmniej nie miał być :)
To miało być o początku świata tego małego człowieka.
Może każdy ma trochę inny i ten jest trochę
wyidealizowany, ale wydaje mi się że takie też bywają
;))
Bardzo ładnie o nowym życiu, małym człowieku :)
Oby tylko był kochany.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wyczekane i kochane dzieciaki to skarby :)
Pozdrawiam :)
Oby to chciany był człowiek. Stworzony z miłości.
Wyczekiwany i kochany. Miłych chwil:)
Bardzo ciekawy wiersz! Wstęp niezwykle wciągający,
dalej już się płynie ;)
ha ha Super!
Pozdrawiam.;)
samo życie
pozdrawiam