Pod Kopułą Mej Czaszki

Dla rycerzy cieniów swej głowy...

Siedzę wsród czterech ścian
Które echem odbijają moje myśli
Kieruje podziw ,dla wytrwałych
Którzy kluczą uczuć galaktyką
Pod kapturem skrzętnie ukrytą

Półmrok zapada
To momęt gdy słychać jak mrok się skrada
Soczyste chwile melancholii nadciągają
Uczucia to tu ,to tam za nos wodzą
Biegam tak po swojej głowie
A to co tam znajde przynosze wam w słowie

autor

Gustaf

Napisany: 2006-11-08 Dodano: 2006-11-08 22:33:24

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie