W podzięce
Nieważne, ile lat przed nami,
choć pragnień, jakby coraz więcej.
Ważne, że na swej wspólnej drodze,
mamy ludzi dających szczęście.
Umieją darzyć, także wszystko,
zaczyna śpiewać razem z wiosną.
Jesteśmy z nimi jedną częścią,
i myśli kwitną nieba iskrą.
Choć los, nie zawsze nam po drodze
i zmienia nieustannie wątki.
Słowa serdeczne wyzwalają
pewność, że nie należy wątpić.
Wierzę, że ciągle są Anioły
prawdziwe, choć nie mają skrzydeł.
Podają ręce, gdyś w potrzebie
i człowiek wie, po co znów żyje.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2019-02-21 19:12:34
Ten wiersz przeczytano 2393 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Grażko - w tym wierszu mic nie ma do poprawienia. Aż
ręce mnie świerzbią, żeby Cię pogłaskać za niego.
Reszty tu nie będę pisać.
Anioł jest z gruntu rzeczy przyjacielski . Taką ma
misję. Pozdrawiam
Pełnia optymizmu.
Pozdrawiam :)
Dziękuję pierwszym Gościom za przybycie. Pozdrawiam
serdecznie.
Bardzo ładnie, ciepło o przyjaźni.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Przyjaźń jest piękna, jeśli prawdziwa. Pozdrawiam
Z taką wiarą łatwiej żyć.
Zwątpienie nie powinno mieć miejsca w przyjaźni.
Pozdrawiam :)