POEZJA
Poezja,to nie jest Pegaz otoczony
Elfami
co od rana do wieczora z Veną się
zabawi.
To jest wiosna,która do życia się
budzi,
a słońce pieszczotą nad wszystkim się
trudzi.
To jest dąb,buk,co powoli liście
przyodziewa,
a kwiat róży rosą zapachy dobiera.
Ja srebrem i złotem maluje te słowa,
by myśl przewodnia była szmaragdowa.
Gdy mazurki Chopina trafiają do serca,
by błękitne chabry wpleść do mego
wiersza,
i muzykę Straussa i marsz Mendelssohna,
które tak bardzo lubi moja żona.
To zielone ciepło i grążęle w stawie,
w maju bzy kwitnące i storotki w trawie.
To one tworzą wiersze.
Ja zapisuje na papier, jako wierny
sługa,
by poezja nie zginęła i by żyła długo.
Komentarze (38)
W punkt, z podobaniem dla wersów oraz puenty,
pozdrawiam serdecznie.
To właśnie jest Poezja:)*
Pozdrawiam:)*
I oby żyła długo!
Pozdrawiam :)
Witam,
z serca, oczu i całej duszy mojej pochodzą podobne
doświadczenia.../+/
Pozdrawiam wiosennie.
kiedyś już pisałam, że wiersz i życie to jedno.
Trzeba tylko mieć wrażliwą duszę
Piekna inspusacja do pisania poezji. Pozdrawiam
serdecznie Zyka ;)
Niech poezja zawsze trwa, w szacie uszytej z
najpiękniejszych metafor.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Wiersz oddaje piękno i bogactwo poezji poprzez
metafory związane z naturą i muzyką. Podkreśla również
jej trwałość i znaczenie jako źródło inspiracji i
piękna w codziennym życiu.
(+)