Z poezją w duszy
Poezją jestem,
świat twój przenikam.
Lekka jak listek,
niby muzyka.
Subtelnie dłonią
klawisze muskam.
Kładę się w sercach
albo na ustach.
Kwiaty rozkwitam
w sennych obrazach.
W duszy ma siła,
piękno i władza.
Poezją jestem.
Jak letni powiew
Ja wszystko mogę.
Tylko przy tobie.
autor
Gorzka_kawa
Dodano: 2024-03-09 09:24:35
Ten wiersz przeczytano 280 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
delikatnie bardzo
Dolaczam swoje podobanie do tego uroczego wiersza.
/+/
SerdecznosCi. :)
Przeuroczy wiersz :)
Pozdrawiam cieplutko :)
ślicznie!
Krzemanko dziękuję:)
Ładnie. Uciekło "k" z "jak" w trzecim wersie. Co
myślisz o zmianie "Jak i" na "albo"? Miłego weekendu
Gorzka_kawo:)
Tekst wyraża głęboką tożsamość z poezją jako siłą
przenikającą świat, przynoszącą lekkość, piękno i moc,
a także podkreśla mocną więź z osobą ukochaną.
(+)
Poezja ma część naszej duszy i serca. Ślę moc
serdeczności i uścisków:)