W półśnie
Jeszcze czuję twoje ciepło,
na poduszce zapach.
Wiesz jak trudno się rozstawać,
jaka pustka pozostaje.
Lubię nasze chwile,
gdy siedzimy razem,
popijając kawę.
Najpiękniejszą barwę rozmów,
jak się śmiejesz,
naśladujesz kota,
i jak mruczysz ,
tuż przy uchu.
Nie lubię twojej pracy,
która ciągle dzieli nas.
... ┌─┐ ─┐Przepięknie
│▒│ /▒/ malowane
│▒│/▒/ciszą
│▒ /▒/─┬─┐
│▒│▒|▒│▒│
┌┴─┴─┐-┘─┘
│▒┌──┘▒▒▒│
└┐▒▒▒▒▒▒┌┘
└┐▒▒▒▒┌┘
_ヽ
＼＼ Λ＿Λ
＼( ˇωˇ)
> ⌒ヽ
/ へ＼
/ / ＼＼
ﾚ ノ ヽ_つ
/ /
/ /|
( (ヽ
| |、＼
| 丿 ＼ ⌒)
| | ) /
`ノ ) Lﾉ
(_／
Będę musiała ją polubić.:-)
autor
AnnaX
Dodano: 2014-10-09 10:17:24
Ten wiersz przeczytano 939 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
tak wszystko piękne ...ale bez pracy to wiesz nie było
by kawy ;-)
pozdrawiam
Ładny wiersz. Jeśli pracuje dla ciebie, polub jego
pracę jako dziękczynienie.
Pozdrawiam serdecznie.
niech się zwolni, są zasiłki
i niech miłość kwitnie.
Pozdrawiam serdecznie
Jakbym słyszał moją lubą :))
Pozdrawiam.
Ech ta praca, gdyby się dało w pracy pić razem kawę.
Fajnie napisane, pozdrawiam:)
praca ,która dzieli ale nie na zawsze żeby żyć trzeba
zarabiać Pozdrawiam serdecznie :)
świetny o miłości...super z tą pracą:) miłego dzionka
Najpiękniejszą barwę rozmów, bardzo trafnie ujęte,
pozdrawiam
Prosty o miłości:) lubię takie:) pozdrawiam