Popłyńmy
Zabierz mnie w podróż daleką
do gwiazd tam zorza czerwona
upaja jak młode wino
i dojrzałe winogrona
popłyńmy naszym milczeniem
deszczem tęsknoty w oczach
na łąkę gdzie tamten zapach
i biel niewinnych stokrotek
słońce nas będzie prowadzić
płomyka jasnym promieniem
w jesienne mgiełki zadumy
wczorajsze serca westchnienia
pamięcią duszy otworzę
ciepły magiczny zakątek
ukryty w jesiennym bluszczu
gorącej miłości początek
autor
karmarg
Dodano: 2013-08-27 15:02:47
Ten wiersz przeczytano 3726 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Witam. Pięknie płyniesz a moje winogrona już dojrzały.
Dobranoc
I tak jak autorka mówi mhmmmmm popłyńmy…
A te słowa dla mnie są wyjątkowe, cyt.
pamięcią duszy otworzę
ciepły magiczny zakątek
ukryty w jesiennym bluszczu
gorącej miłości początek
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
Bardzo ciekawie napisany.Szczególnie o tym bluszczu.
Kłaniam się .
fajny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Fajnie się płynie, czytając!
Pozdrawiam!
z największą przyjemnością wybiorę się w taka podroż
pozdrawiam
Cudownie piękny i rozmarzony wiersz. Czytam, czytam i
jestem w wierszu emocjami i marzeniem. Pozdrawiam
serdecznością
Ciepły wiersz, pełen tęsknoty do minionych chwil,
początków miłości.
Pozdrawiam
Rozmarzyłam się. Pozdrawiam
Och, moje klimaty...
Przepiękny wiersz, z szacunkiem dla całej Twojej
twórczości, serdecznie pozdrawiam
ilez w wierszu zawartej pieknej przyrody. pozdrawiam
płyniesz słowem wartkim nurtem, swobodnie po zakątkach
przyrody, znajdujesz miłość, szczęscie - miłosne
przygody.
Ciepły wiersz, ciepłe słowa, ciepłe przesłania
Pozdrawiam Bolesław
Pomyślałam przedwczoraj, że skrajnie odmienne jest
Twoje życie nad samym morzem.
Stałam zasłuchana - silnie pewna, że mogłabym jeść,
spać, pracować i co tam jeszcze człowiek z życiem
wyprawia, w grzmocie nadbiegających fal.
Wróciłam, a Ty masz taki wiersz... o popłynięciu w
miłość. Tak, stamtąd mogą nadchodzić takie słowa jak
Twoje. I takie miłości.
Pozdrawiam, Marianko :)
Ladnie i cieplo:)
Pozdrawiam.