Popłyńmy
Zabierz mnie w podróż daleką
do gwiazd tam zorza czerwona
upaja jak młode wino
i dojrzałe winogrona
popłyńmy naszym milczeniem
deszczem tęsknoty w oczach
na łąkę gdzie tamten zapach
i biel niewinnych stokrotek
słońce nas będzie prowadzić
płomyka jasnym promieniem
w jesienne mgiełki zadumy
wczorajsze serca westchnienia
pamięcią duszy otworzę
ciepły magiczny zakątek
ukryty w jesiennym bluszczu
gorącej miłości początek
autor
karmarg
Dodano: 2013-08-27 15:02:47
Ten wiersz przeczytano 3728 razy
Oddanych głosów: 52
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Piękny! Ech! rozmarzyłam się!
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny. Może pamięcią duszy, albo tęskną pamięcią
otworzę lub oknem pamięci otworzę ciepły ...By uniknąć
powtórzenia serca. Buziaki.
piękny ...