poręcze

(odwróć proszę tel. w poprzek)

bez wyczucia.. aż po głowę
przed dotykiem są gotowe;
a zdrętwiałe jednak chciały
byś choć troszkę usłuchała

kochający gniew (uporem)
przytulały, choć z przekorą
nie starczyło; będzie walka
by nogami wzdłużyć halkę

byś (najczulej) przytulona
zamykane szorstką dłonią
przynosiło nam wyzwanie;
będzie moja będę dla niej

ręce brzydkie, spracowane
bez modlitwy; bez pytania
poskładane jedna w drugą
odczuwają.. już zbyt długo

że (przez serce) odłączane
zachwycają nas na pamięć
poskładane jedna w drugą
do modlitwy: lecz niedługo

wyciągnięte (ciągle klęcząc)
w nieufności, gdy udręczasz
jak nie widzą tak nie wiedzą
bez namysłu więc się kłębią

poskładane przy modlitwie..
jedna w drugą (bez gonitwy)
wieczorami (poprzez mamy)
od dzieciństwa utwierdzane


dłonie wiotkie.. ciężko spotkać
łapą szorstką (przy zalotach..)!
lecz zastanów się (z pytaniem);
czy ich pragniesz tylko dla nich

autor

Groschek

Napisany: 2022-12-16 Dodano: 2022-12-16 23:45:41

Ten wiersz przeczytano 914 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie