Port

Dla Mojego przeznaczenia

Czuję i wiem, ale nie mówię. Chcę i mogę ale nie robię.
Jednak to i tak się dzieje, już nie ma nad tym kontroli.
Świat dookoła jest piękny i cudowny.
Ktoś kto tym kieruje, steruje wie co robi, nie może mieć ziarna wątpliwości.
Czasami można pomyśleć , że ten statek w ogóle z portu nie powinien wypłynąć.
Powinien być tylko odstawiony do muzeum i oglądany, doglądany i już tylko konserwowany.
Jednak nie. On ku sprzeczności wielu wypływa w rejs ku przeznaczeniu.
Ku portowi który był zawsze ale nigdy mapy go nie wskazywały, teraz jednak wszystkie kursy prowadzą do niego.
Ale z każdą milą czuję że na końcu tej podróży jest to czego szuka marynarz całe życie.
To przystań ostatecznej drogi, drogi przygód, drogi która otwiera nowe horyzonty.
Jednak nie sam a z nią, która jest kwintesencją wszystkich smaków które do tej pory spróbowałem,
Jest tym kim nikt do tej pory nawet nie był choć w połowie.
Nie wierzę bo mimo, lat sługi mimo portów wielu nigdzie tak łatwo i przyjemnie nie cumowało się,
Nigdzie tak łatwo nie opuszczało się żagli, nigdzie wiatr nie śpiewał dla mnie w taki sposób.
I nigdzie nie było Ciebie, Kobiety ulepionej ze wszelkich marzeń, wszelkich wyobrażeń .
Jesteś to też bądź.
Czujesz to nie bój się mówić o tym.
Jeśli nie wierzysz to uwierz.
Nie walczy gdy nie masz przed sobą przeciwnika,
Nie twórz przed sobą obrońcy cnót,
Nie stawiają przed sobą wskaźnika moralności, po prostu bądź sobą.
Idź tam gdzie czujesz wiatr w skrzydłach,
a on zawsze już będzie Ciebie unosił.
Nasz port będzie po wsze czasy naszą opoką, ostoją i azylem i naszym domem.
Nie bójmy się przeznaczenia, bo to ono Nas odnalazło.
Ono nas poprowadzi ku dniom które są tam.
Tam za tymi drzwiami, które już zostały otwarte.

autor

Matias09

Napisany: 2021-12-27 Dodano: 2021-12-27 01:49:46

Ten wiersz przeczytano 1098 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie