Portret

Autor tego wiersza nie jest postępowym
człowiekiem
Chciałby żyć w świecie własnej iluzji
Boi się postawić najważniejsze pytania
I żyje złudzeniami okropnie
się przy tym denerwując

Wstydzi się
koszmarnie wykrzywia twarz
Nawet najlepsze lustro by nie wytrzymało napięcia nerwowego
Które cechuje jego słowa

I ten człowiek
To stworzenie ma nadzieje
Nie jakąś lichą
Ma nadzieję że kiedyś
Ma nadzieje że gdzieś
Ma nadzieję że ktoś

I nikt nie chce przyjąć do wiadomości że
Nie jest pesymistą
Ani nawet optymistą
Że lubi maskę I.B.

A on tworzy zapamiętale
Łudzi się że zwróci uwagę

Ciekawe co czuje jak ludzie
Znajdują ukryty sens
Trzecie słowa jego dzieł

autor

MaciejW.

Dodano: 2005-03-20 20:29:56

Ten wiersz przeczytano 362 razy

Oddanych głosów: 9

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie