W poszukiwaniu straconego konia
szare zdjęcie
ja i moja siostra na koniku z biegunami
(ona dwa razy większa całego mnie
przygniata
na mojej przyduszonej twarzy uśmiech
ludzki wyraz radości
szczęście zamknięte w czarno-białych
ramach)
razem go ujeżdżamy
dzisiaj pani doktor matematyki
nudzi się przy rozmarzonym studencie
brak nam wspólnego konika
autor
cioł
Dodano: 2004-10-04 21:14:34
Ten wiersz przeczytano 519 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.