potargany
[ potargany ]
sam już nie wiem jak chcę żyć,
tyle mamy kotwic;
nie odnajdzie szybko portu
statek bez busoli;
pod jednym drzewem, przez jeden deszcz,
jak nadzy w Raju;
ukazaliśmy wszystkie tajemnice
bez jednego słowa;
a to tylko jedno z wielu spojrzeń
zmarszczyło toń gładką,
więc szukam cię za zakrętami,
dla ulotności tej chwili
autor
Damian Maciej
Dodano: 2004-12-10 16:56:01
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.