potok słów a może bełkot

dla ognia

jestem szaleństwem tego świata,
tak niepohamowany,
trzymany strzępami woli na krańcach obłędu

spojrzyj w moje oczy,
w najgłębszej otchłani tego bezkresu,
gdzie czerń oplata wszystko,
nie odnajdziesz życia

jestem ogniem, feniksem,
który pada i podnosi się,
w popiele tarzam się bez końca

ja.. ja ledwo stąpam,
nie patrz gdy upadam,
to najstraszniejsze,
poczekaj chwilę, w mych maskach siła,
daj mi wytrwać

bezsiła moje imię,
moc moja - zawieść Ciebie,
upadać jest tak łatwo..

tak bardzo nie chcę się wykoleić !

ciekawa jest ta parodia życia, nawet akceptowalna

autor

zmęczony_koleś

Napisany: 2014-01-23 Dodano: 2014-01-23 02:33:47

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie