Powracam

Pamięcią powracam w dzieciństwa lata,
do lasów grzybnych ciszą przeszytych,
gdzie echo dźwięcznie odpowiadało,
w dziupli wiewiórki zapewne ukryte.

Kasztan kołysał się w rytm huśtawki,
unosząc wysoko ponad chmury.
Pod starą lipą zabawy piłką,
palant, dwa ognie, rzuty do góry.

Wieczory zimowe nudy nie znały,
gra w państwa, miasta, wiedzy oblicze.
Gąska Balbinka stroszyła piórka,
a Ptyś krążył po swojej orbicie.

Minęły lata, wiosny i zimy,
czas nieuchronnie pozmieniał twarze.
Inny dziś chłopiec, inna dziewczyna,
ale wciąż mają tysiące marzeń.

autor

wiki20

Napisany: 2020-06-15 Dodano: 2021-06-15 19:22:03

Ten wiersz przeczytano 1446 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie