Powrót do korzeni
Po wielu latach wracając w te strony,
Aleją starych dębów szedłem setny raz.
I chociaż życiem byłem już zmęczony,
Odniosłem wrażenie, że stanął tu czas.
Ożyło me serce stwardniałe, jak gruda,
Gdy piękno dębowej alei ujrzało.
Czy spokój ducha odzyskać się uda?
Bo zauroczenie to jeszcze za mało.
Drzewa stojące w szpalerze z godnością,
Chcą być otoczone opieką człowieka.
By móc dzień bieżący powiązać z
przeszłością,
Chronić w swej pamięci, gdy tak czas
ucieka.
Nie wierzyłem nigdy, że wrócę te strony,
W których przeminęły najpiękniejsze
lata.
Sam pomysł powrotu, choć trochę szalony
W niczym nie zakłóca rytmu tego świata.
Te strony przywodzą wspomnienia
młodości,
Niewinne amory na łonie natury.
Teraz tu powracam żeby złożyć kości,
Lecz wcześniej polatać muszę stare
dziury.
Dziękuję Grand za konstruktywne uwagi.
jarmolstan
Komentarze (26)
pieknie powiedziane cieplem i sentymentem oddany
powrot i wywod :)))poz.
|||Do młodych i pięknych lat zawsze sie wraca myślami
i sercem ,rodzinne strony zawsze przyciągają, wiersz
piękny.
Pięknie, z nutką tęsknoty, żalu i poczucia
winy-tułacze to w sobie mają
Piękny wiersz,dobrze się czyta,a potem rozmyśla:)
Takie dębowe aleje to chyba są tylko w Polsce. Pewnie
wielu emigrantów chciałoby tu wrócić.
Po latach wrócić w swoje strony i w każdym starym
napotkanym drzewie poszukać wspomnień minionej
młodości to muszą być ciekawe przeżycia. Przepiękny
wiersz.
Piękne są powroty po latach, choć bywają też bolesne,
tyle się w naszym świecie zmieniło, że rzadko zdarzają
się miejsca nie tknięte, Ty najwyraźniej miałeś
szczęście:))
Bardzo ładny wiersz. Często wracaja wspomnienia, stare
fotografie, drobiazgi, aleja...
Zaniemówiłam z wrażenia po przeczytaniu tego
wiersza.Nie znajduje słów,żeby opisać to co teraz
czuję, więc pozostawiam tylko swój niemy
głos.Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz. Tak, człowiek z wiekiem chętnie
powraca (nie tylko wspomnieniami) tam, gdzie było mu
najlepiej. Ale z tymi schodami, to jeszcze się
wstrzymaj:) Pozdrawiam.
,,Spokój ducha czy też odzyskać się uda''-druga
zwrotka.W trzeciej dodać ,,By móc dzień...'' itak
dalej.A zwrotkę zakończyć ,,Chronić w swej pamięci gdy
tak czas ucieka''.[poprzednie zdanie zbytnio
rozciągnąłeś-policz]Reszta okey.A sam wiersz
tematycznie świetny.Trzymaj się Jaro.A u mnie te
powtórzenie pasuje mi do całości.Taki miałem zamysł
pisząc wiersz.Cześć.
czytało sie lekko ale koniec ciężki - bo bardzo
smutny.
powroty ,nie każdemu dane, koniec wiersza
melancholijny ,ale całość bardzo dobrze się czyta
ładne wersy
Powrót do wspomnień po postu przepiękny.Wprawnym
piórem napisany.Pozdrawiam :)
Cóż mogę napisać - uwielbiam Twoje wiersze z opisami
przyrody, Jesteś w tym mistrzem w każdym calu"
Nic dodać nic ująć.