Żałuję
Braku kogoś, kto zrozumie bez słów
Najbardziej w swym życiu żałuję
Reszta to marność i ulotność jak puch
Który zimą świat maluje
Przemijające rejestry zeszłych zdarzeń
Będące zapisem wspomnień
Zbyt mało zrealizowanych marzeń
Rzeczy zostawionych po mnie
Wszystko co dobre trwało krótką chwilę
Mając ustaloną datę ważności
Po prostu z dnia na dzień żyję
Nie przyzwyczajam się do przyszłości
Żałuję ciągłego braku stabilności
Spojrzenia w pustą przestrzeń
Jak głupiec oczekując bliskości
Zostałem skreślony za wcześnie
autor
Przemek Tokarczyk
Dodano: 2014-06-30 21:14:52
Ten wiersz przeczytano 878 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Niczego/nikogo nie skreślam. czasem każdy ma chwile
zwątpienia. Życzę dnia pełnego uśmiechu
Niczego/nikogo nie skreślam. czasem każdy ma chwile
zwątpienia. Życzę dnia pełnego uśmiechu
ładny.
ładny.
Bardzo ładnie wyraziłeś udczucia, ale człowiek nie
powinien sam siebie przekreślać przedwcześnie.
Najlepiej wie sam ile jest wart.Pozdrawiam
Bardzo ładnie wyraziłeś udczucia, ale człowiek nie
powinien sam siebie przekreślać przedwcześnie.
Najlepiej wie sam ile jest wart.Pozdrawiam
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))
Nie wolno tracić nadziei:))