Powstań, to jeszcze nie pora...
"O wartości życia świadczą NIE CZYNY choćby WIELKIE Lecz MIŁOŚĆ choćby mała..."
O brzasku świtu
Utuliła ją rosa...
Skąpana w świetle
Wschodzącego słońca.
Otarła łzy
Płynące po policzkach.
Powstała
Pełna nowej energii,
Siły
Jakiej nie miał nikt...
Teraz kroczy
Księżycowymi alejami.
By o poranku
Znów mogła powstać...
autor
olennnkaaa
Dodano: 2007-05-13 10:52:32
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Świetny wiersz:)