Poza nami

Czekam na ciebie w ogrodzie, w różach nocy. W tych gałązkach rozchwianych wiatrem,
z których woń aromatu krzykiem zachwytu się dobywa.

Wskazywałabyś mi te pąki dojrzałe…

W rozchylonych
płatkach,
w rozkoszy…

Czekam na ciebie w słońcu,
co drży i migocze.
W prześwitach olśniewających szeleszczące liście.

Czekam
na ciebie…

Wiesz o tym? Czy wiesz?

Chciałbym cię dotknąć, mimo że dotykam co dzień poprzez błękitny blask monitora.

Poprzez drżenie cząstek
rozsypanych
w przestrzeni snu.

Chodź do mnie i przytul się, przywrzyj ściśle do spragnionych oczu i ust…

Widzę cię
daleko,
wciąż daleko…

Choć chciałbym, abyś była blisko, na grubość kartki papieru, źdźbła trawy.

Widzę cię, jak płyniesz powietrzem tak powoli w aureoli falujących włosów.
W luźnych szatach, jakby to był meduzy taniec. W refleksach, gdzieś w głębinach morza…

W szumie,
w oddechu…

Poza nami wrzawa hałaśliwych ścian,
głośnych kurtyn napastliwego świata.

Tylko
ty
i ja.

My…

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-05-24)

https://www.youtube.com/watch?v=OHVrDowpslg

autor

Arsis

Napisany: 2023-05-25 Dodano: 2023-05-25 13:39:41

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie