Pożegnanie

Wystawiłeś mnie na próbę mej wiary,
abym przytakła, albo zaprzeczyła,
abym przeżyła to jak sen - w dzień biały,
i z niebios chmur na dno się potoczyła.
Nie uchwyciłam duszy swego dziecka w wzlocie,
bo przecież Boże przy niej mnie nie było.
Ktoś przywrócił rytm serca do życia,
aby choć przez chwilę tylko dla mnie biło.
W śnie tym przemieżyłam wiele ścieżek mej wiary,
waląc pięściami w zamknięte drzwi kościoła,
krzycząc - Otwórzcie!
wtedy się ocknęłam
- to nie sen ja naprawde wołam.
I tak przetrwałam budząc się na chwile,
myląc sny od rzeczywistości,
i nagle w tym świecie całkiem realnym,
ujrzałam tłumy nieproszonych gości.
Z dniem tym odeszła ostatnia nadzieja,
zostawiając po sobie znak zapytania.
Nikt nie wie dokąd dusza jej odeszła,
pozostał mi tylko grób do zasypania.

autor

fila4

Napisany: 2007-08-18 Dodano: 2007-08-19 10:18:59

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie