Pożegnanie
Żyć z Tobą nie mogę
Nie wolno mi być z Tobą
Kochać Cię zabroniłaś
Życie poszło inną drogą
Zabroniłaś mi też mówić
Myśli odpychasz spojrzeniem
Oczu też moich unikasz
Serce krwawi milczeniem
Bezsilną samotnością przed Tobą stoję
Mój świat z tajemnic obnażam
Sny o Tobie beznadziejne
Ciebie ta miłość przeraża
Nie żałuję chwil bez wzajemności
Ten jeden wieczór prawdę wyznał
Że też myślisz o mnie w ukryciu
Lecz nigdy tego nie przyznasz
Czas się pożegnać, to zrozumiałem
To właśnie chwila rozstania
Ale to, że widzisz mnie po raz ostatni
Nie jest końcem mojego kochania
autor
Adiunkt
Dodano: 2023-06-21 20:56:40
Ten wiersz przeczytano 873 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Bardzo klimatyczny wiersz Adiunkcie.
Czasem czujemy się bezsilni, choć moim zdaniem zawsze
trzeba wierzyć, że będzie lepiej.
Mocna wiara może każdą chwilę rozświetlić...
Od siebie dorzucam garść słonecznych promieni wraz z
plusikiem i podobaniem.
Lepiej kochać bez wzajemności, niż nie kochać wcale.
Pozdrawiam serdecznie.
Bo to była, jest miłość jednostronna.
smutna taka miłość z oddali
Optymistyczna puenta...