A później cały wszechświat
Wtedy pójdę
tam daleko
drogą przez las
za tamtą rzeką
Być może
spotkam Ciebie
tam daleko
gdzie Ziemia spotyka się z Niebem
Wtedy powitam
nową mnie
nowe życie
i uśmiechnę się
Być może zacznę się śmiać
w głos
może westchnę
i pocałuję Cię w nos
Wtedy popłyną łzy
radości
uśmiechnę się znów
do przechodzącej obok miłości
A później cały wszechświat
wybuchnie tylko dla mojej przyjemności
i zmienimy się wszyscy
w Gwiezdny Pył
autor
MiedzianaKal
Dodano: 2008-02-26 12:59:06
Ten wiersz przeczytano 564 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Nie chcę, żebyś była gwiezdnym pyłem, chcę, żebyś
zawsze była pięknym człowiekiem. Z pyłem nie można
porozmawiać, a z człowiekiem tak. Podziel się z nami
sobą, a nie tylko z nim, chyba, że tak bardzo kochasz.
Piękny, wzruszający wiersz.
Podoba mi się zwłaszcza ostatnie wersy...