pożółkły zapis...

Podoba mi się forma i klimat nostalgicznego wiersza.
Pozdrawiam ciepło, Niezgodna :)

...dziękuję za uwagi i ciepłe komentarze;
pozdrawiam:))

Fajnie, ale...
W przedostatniej zwrotce: Zoczyć - to po prostu
zobaczyć. Z zaprzeczeniem (nie może) rządzi to
dopełniaczem a nie biernikiem. A więc "zoczyć
przyszłości nikt nie może". Ponieważ w tej samej
zwrotce jest jeszcze "wyoglądać", czyli też "Zoczyć",
dla zachowania rytmu zrezygnowałbym z tego "zoczyć" i
napisał:
pewnie takim był twój zamysł,
bo przyszłości nikt nie może
tak do końca wyoglądać
w ostrym lub matokolorze.

Wiersz przepełniony nostalgią...ale przed nami kolejna
wiosna, która z pewnością dostarczy nam nowych
wspomnień...Pozdrawiam :)

...miło mi czytać wasze komentarze; serdecznie
pozdrawiam i spokojnej nocy życzę wam i wszystkim
czytającym:))

a im jesteśmy starsi tym bardziej wracamy do
wspomnień.
Pozdrawiam ciepło.

Przeszlosc pozolkla,
a przyszlosci nie da sie 'wyogladac'
(trafny 'neologizm'). +++

Serdecznosci, Stefi. :)

Tak. Przyszłości nie zna nikt. Takie były zapewne
zamierzenia Stwórcy wszechświata.

Wszystko przemija, wspomnienia bledną a przyszłość to
wielka niewiadoma.
+ :D Kłaniam się

...dziękuję za zajrzenie; spokojnej nocy życzę:))

Wiersz opisuje nostalgię za przeszłością,
przedstawiając album wspomnień jako swoisty skarb.
Autorka zadaje pytanie o sens przeszłości i wyraża
zdumienie nad jej nieprzewidywalnością, która
pozostaje poza zasięgiem wyobraźni.
(+)