Pragnienie

Słowa twoje, czarujące.
Czasem onieśmielające,
W pamięci mi zostały.
Chcę do końca je pamiętać.
Gdyż Cię pragnę,
Chcę być przy Tobie,
Tulić się do Ciebie.
I łapać za rękę.
Chcę byś pragnął tego co ja.
Byśmy pragnęli siebie.
Byśmy stworzyli miłości mur.
Byśmy stworzyli słowo „MY”
By na nas patrzeli ludzie,
Jednym słowem „zazdrościli”
By nam mówili,
Jak bardzo do siebie pasujemy.…
…. To melancholia,
stwarza taki klimat w mojej głowie i w snach.
Ty naprawdę jesteś.
Lecz jednak nie co dnia.

autor

Małgotka

Dodano: 2005-07-18 13:52:04

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie