Pragnienie chwały, cicha skrucha...

Pragnienie chwały, cicha skrucha
Pukanie w sufit, szept do ucha
Głośne krzyki, czułe rozmowy
Zgaszone oczy, spuszczone głowy



Prywatne lęki, codzienne sprawy
Własne kąty, szalone zabawy
Miecz wbity w serce, krwiawiąca rana
Zmierzwione włosy, twarz niewyspana



Wczorajszy obiad, czyste ubranie
Na przystanku codzienne stanie
Biały samochód, spadający liść
Każdego dnia trzeba dalej iść



Boże drogi,Boże łaskawy
Popatrz z góry na nasze sprawy
Codzienne bóle, szepty, radości
I zasypinie w słodkiej błogości...

autor

skrzatka

Napisany: 2006-07-21 Dodano: 2006-07-21 08:23:30

Ten wiersz przeczytano 757 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie