Pragnienie poetki
W spokojnym oddechu
odnaleźć rytm serca.
Rozmyć się w ciszy,
odpłynąć z wiatrem.
Leciutka jak piórko
zwiedzać świat myśli,
by je poukładać.
Spokojnym tchnieniem
przelać na papier.
Pocztą gołębią
rozesłać do tych,
co przeczytać pragną.
autor
Mada44
Dodano: 2022-02-05 09:25:26
Ten wiersz przeczytano 830 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ładnie o pragnieniu tych co piszą.
Niestety nie każdy ma to szczęście spełnienia takiego
marzenia. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem. Udanego
i miłego dnia:)
Ładnie. Z uwagi na piąty wers zmieniłabym tytuł na
"Pragnienie poetki", ale to ni mój wiersz. Miłego dnia
Mado:)
Mimo moich pesymistycznych myśli, co do sytuacji
poezji jako takiej, to jednak piękny i świeży wiersz ,
zawsze mnie cieszy.