Prawda

Na całym świecie w mozolnym trudzie
szukają prawdy naiwni ludzie.
Że ich wyzwoli, oraz ocali.
I będą mądrzy, nawet wspaniali.

Liczą że glina zmieni się w złoto
i w szranki staną z Boską Istotą.
Że będą zdrowi i urodziwi,
o czystej duszy, bardzo szczęśliwi.

Bruzdy zrobiły się na ich czole,
a prawda zmyka i w oczy kole.
W końcu znaleźli ją pod Chodzieżą,
rzucili okiem i plackiem leżą.

Gdzie tu jej prestiż, oraz powaga.
Ona jest przecież zwyczajnie naga.
Gdzie dyplomacja i demokracja
gdy tylko jedna na stole racja.

Jedna w Ostródzie i w Białowieży?
I w łóżku zawsze po środku leży.
Rani wprost w serce, jest też niezgodna,
strasznie uparta i niewygodna.

Gdy politycy ją pochwycili,
migiem na swoją modłę zmienili.
I po solidnym, ostrym wysiłku
nie ma już mowy o gołym tyłku.

Już nagim ciałem w oczy nie świeci.
Mogą ją teraz oglądać dzieci.
Nie niszczy wzroku, nie lśni jak słońce,
cenią ją nawet matki karmiące.

Nie trzeba już jej do skrzyni schować
wystarczy tyko ciut podmalować.
I zamiast jednej co zerka blado,
mamy w krąg półprawd pokaźne stado.

Chcesz to dziś będziesz rozanielany
masz prawdę z lewej, lub z prawej strony.
A kiedy kłuje cię w oczy wiara
racja jest twoja, a innym wara.

Dziś nikt nie szuka co jest cenniejsze,
lecz kombinuje, które zło mniejsze.
Prawda przez kłamstwo jest zagłuszona
które jej kradnie cenne znamiona.

Prawda przewrotnie dość często gości
u nas w przypływie poważnej złości.
A ten co prawdy zdradza kanony
jest jakże często znienawidzony.

Gawiedź to widząc uparcie twierdzi,
tym prawda lepsza im bardziej śmierdzi.
Lecz głównej prawdy pojąć nie mogą,
Bóg tylko życiem, prawdą i drogą.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2021-08-27 Dodano: 2021-08-27 10:26:58

Ten wiersz przeczytano 1290 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie