Prawda o (nagim) królu

Pewien król ( o Boziu! Sam nazwał się królem!)
Pisał „poezyję” – widać z wielkim bólem.
To nie były wiersze, nawet nie wierszyki,
ale zaczął ostro. Zaczął od krytyki.

Choć nie znał pojęcia, co to znaczy FRASZKA,
jednak się przywalił do marnego „Gaszka”
i go ostro zrugał – zmieszał równo z błotem
radząc pisać wiersze, a nie krótkie gnioty!

Czemu ta sierota o tym nie wiedziała,
że króciutka fraszka – to poezja mała!
Że im krócej, zwięźlej, z sensem i dosadnie
to jest urok fraszki! Tak właśnie jest ładnie!

O zgrozo! Ten królik nie znał Sztaudyngera,
lecz na temat fraszek zaczął głos zabierać!
Nie wiem jak sądzicie? Mądry on, czy głupek?
- Dla mnie to żałosny, prymitywny dupek!

P.S.

Radzę Ci serdecznie – nie zaczynaj wojny.
Będziesz żył bezpiecznie i będziesz spokojny!

autor

Gacek

Napisany: 2006-09-03 Dodano: 2006-09-03 08:03:40

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie