Prawda to, czy nie...
https://www.youtube.com/watch?v=p2Rch6WvPJE
dorosłym być to wiedzieć
o czym szumią dęby
słyszeć trele ptaków
nutki dzieciństwa
gdy matka śpiewała
tuląc cię w ramionach
budować wały
perlistym uderzeniom fal
nieujarzmionej rzece
nie przypisywać wartości nadprzyrodzonych
na przekór wszystkim przeciwnościom
dopływać do brzegu
kochać to poddawać się pocałunkom
oddawać pieszczoty
nie opuszczę cię nigdy
ochronię przed złem tego świata
mądrym być to wierzyć
(przecież jesteśmy tylko dla siebie)
bać się to nie wierzyć
autor
blondynka8
Dodano: 2018-05-28 07:59:22
Ten wiersz przeczytano 1745 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (86)
Piękny wiersz z mądrym przekazem. Pozdrawiam :)
lotko przytulam z pozdrowieniami-:)
BaMal miło, ze zajrzałaś-:)
Turkusowa Aniu dziękuję-:)
Piękny wiersz!
"bać się to nie wierzyć" - wers do przytulenia :-)
Pozdrawiam ciepło Blondi :-)
sama prawda Serdeczności Dorotko:))
Chyba i mądrzy czasem się boją :)
A wiersz przeczytałam z przyjemnością :)
Pozdrawiam Blondyneczko :)
Azsmarel - już lecę) Dziękuję za wgląd-)
Świetna refleksja, chciałbym odwdzięczyć sie równie
dobrą refleksją, Zapraszam do mnie do Okopów badz na
Zagładę.
Pozdrawiam serdecznie.
Azsmarel
jelonku serdeczne podziękowania-:)
Sławku cieszę się, że Jesteś na beju, spokojnej
nocy-:)
Poola serdeczności, dzięki wielgachne-:) Kolorowych
snów kochana-:)
ewaes dziękuję, że zajrzałaś, spokojnej nocy-:)
Ziu-ko witam w skromnych progach
Miło Was gościć dziewczyny-:)
Damahiel miło-:) Dziękuję-:)
Fatamorgano7 dziękuję ślicznie-:)
Agrafko nie bój się kochana, nie bój-:)