Prawda to, czy nie...
https://www.youtube.com/watch?v=p2Rch6WvPJE
dorosłym być to wiedzieć
o czym szumią dęby
słyszeć trele ptaków
nutki dzieciństwa
gdy matka śpiewała
tuląc cię w ramionach
budować wały
perlistym uderzeniom fal
nieujarzmionej rzece
nie przypisywać wartości nadprzyrodzonych
na przekór wszystkim przeciwnościom
dopływać do brzegu
kochać to poddawać się pocałunkom
oddawać pieszczoty
nie opuszczę cię nigdy
ochronię przed złem tego świata
mądrym być to wierzyć
(przecież jesteśmy tylko dla siebie)
bać się to nie wierzyć
autor
blondynka8
Dodano: 2018-05-28 07:59:22
Ten wiersz przeczytano 1747 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (86)
Z przyjemnością przeczytałam :-) pozdrawiam serdecznie
:-)
Życiowa refleksja?
Dorotko, ładnie piszesz o miłości, choć czasami warto
się nad tym zastanowić czy to miłość, czy kochanie:)
Ponieważ prawdziwa miłość nie zadaje zbędnych pytań;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Witaj.
Wszystko to prawda, podoba sie wiersz, samo życie.
Pozdrawiam blondyneczko.:)
Broniu i ważne, żeby spotykało najlepsze, czego Tobie
życzę z całego serducha-:)
M.N. jasne, miło, że Jesteś na Beju-:)
Bać się to nie wierzyć - prawda.
MariuszuG. dziękuję kolego z beja za komentarz-:)
Sotku Mareczku masz rację, doświadczenie to jest
tooooo))))))
Tomaszu Trok myślę, że kawusia była pyszna, zaraz
sobie palnę trzecią malutką)))
Ziu-ko, marcepani - dziękuję dziewczyny, że
zajrzałyście do mnie...
Zefirku dziękuję-:)
waldi1 tak, tak jest -:)
Wiersz z podobaniem, ładna, życiowa refleksja :)
Pozdrawiam serdecznie :)
bardzo mądra życiowa refleksja:-)
pozdrawiam
zwłaszcza ostatni wers zrobił na mnie wrażenie