Mogę wszystko.
Mam wszystko.
Nic więcej nie trzeba,
By szybować w chmurach.
Wiatr niespokojny
I brzmi muzyka ciszy.
Łagodne myśli kołyszą,
Koją powietrze.
Mogę wszystko.
Uwierz mi - mogę.
I pić krople rosy
I tańczyć ze słońcem.
Magiczne słowa
Wyzwolą wolność.
Nieśmiały uśmiech.
Zabierz mnie stąd
I porwij natychmiast.
Bo boję się,
Że to wszystko
Odbierze mi sen.
Gdy tylko zamknę oczy,
Gdy dowie się,
Że jestem słaba,
Że często widzę ciemność.
Mam wszystko.
Nic więcej nie trzeba.
By płakać ze szczęścia,
By widzieć w podziemiach.
I skrawek miłości
Zamienić w całość.
Mieć zaufanie.
Mogę wszystko.
Uwierz, że mogę.
I skoczyć z wysoka
I rzucić się w wodę.
Tą całą energie
Wykrzyczeć światu.
Wyzbyć się strachu.
autor
Wiśniowy Budyń
Dodano: 2009-04-19 16:16:23
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
wystarczy tylko chciec;))
pozdrawiam
(+)
trzeba w siebie uwierzyć a zdobędzie się góry... walka
ze swoją słabością...treść wiersza przemawia
skrzydła u ramion? wiersz pełen energii, ale jest w
nim i szczypta leku
W końcu ktoś zadowolony z życia:):):) krzycz budyńku,
krzycz wierszem....:)