Profanacja

Między filarami konwenansów z granitu
archaicznej wiary piedestał marmurowy
Na nim spowiadamy się pieszczoty dotykiem
Dookoła tłum zakutych w świętości okowy

Pozwólmy im patrzeć,niech swój wzrok nasycą
chwili dla nich nie znanej widokiem
Zdewociała moralność zatruje jadem ich dusze
My nasze nakarmimy owocu porządania sokiem

Pozwólmy im słuchać, hymn miłości gorszący
Przy wiatru muzyce oddechami śpiewany
Niech zatkają swe uszy jak zawsze hipokryzją
Ten święty gniew namiętnością prowokowany

Chłód kamienia pieści Twą rozpaloną skórę
Zimne krople deszczu po plecach mych spływają
Ich zawistne spojrzenia, jadowite modlitwy
Jeszcze bardziej ogień naszych zmysłów wzniecają

Gniew fałszywych bogów gromem wykrzyczany
błyskawice zazdrości znaczą nieba atrament
gdy ciała nasze na ołtarzu obłudy
grzech na ich oczach zmieniają w sakrament

autor

kruk82

Dodano: 2007-04-05 16:45:15

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie