prosba

zatańcz
pośród motyli linią życia
migocząc jak gwiazda na rozświetlonym niebie
z gracją wprawnego malarza który właśnie
włosiem pędzla ożywia barwami wiosny martwe płótno
skacząc jak skowronek w poszukiwaniu odrobiny ziarna
pośród stokrotek, maków i sasanek
dziko porośniętych na przydrożnym parowie
jak brunatno-czerwone liście na wietrze
w porze dojrzałej jesiennej zawieruchy
niczym młoda łania w szalonym biegu
zbudzona do życia dziewiczym wschodem słońca
zalotnym stukaniem dzięcioła
w przerwach między koncertami pasikoników
zachwyconych oczywistością świtania
kolorami tęczy i burzą obłoków z których jeden
lada chwila zapłonie pachnącym kapuśniaczkiem
a rozleniwiony kot co uzupełnia swym jestestwem
brakującą sztachetę w płocie tylko zmruży oczy
z błogości którą przynoszą drobne krople
twoich ruchów

mówiłaś że
tak bardzo uwielbiasz taniec
zatańcz

autor

czandala

Dodano: 2005-01-10 03:04:34

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie