Przebudzenie
Otwórz oczy swoje
otwórz także serce
proszę nie bój się
ciemność nie jest wieczna
jak usłyszę cię?
przecież tego chcesz
pora już by wstać i przebudzić się
Cisza świtu ozłaca wszystko
słońce do ciebie uśmiecha się
radosnym śpiewem zanoszą sie
skowronki
spójrz
łąki zroszone słodyczą szczęścia
przecudne kwiaty pełne rozkosznych woni
czekaja twego przebudzenia
Piękności kochania nie szukaj we śnie
serce twoje miłować jest zdolne
poczuj radośc najskromniejszą, radość bez
przyczyny
dusza twoja niech wiarą rozkwita
nie musisz już koić swego smutku
radością zacznij zachwycać się życia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.