Przeciwności

Zrozumiałam... kocham... I tęsknię :(

Chciałabym Cię przytulić,
zostawić ślad na ustach Twych...
Wtulić się w znów Twe ramiona...
To szczyt marzeń mych...

Kochać i kochaną być,
budzić się co rano radosna,
na kolację jeść chleb z miłością,
jakby zawsze była wiosna.

Czy Ci zależy?
Czy tego chcesz?
Czy Cię dostanę?
Całą mnie bierz...

Czy to już miłość?
Zauroczenie szczenięcych lat.
Źli będą szczekać uparcie,
i znajdą na nas zabójczy hak.

Nie poddawaj się, kochany!
Zniczszą, zgniotą, zamordują!
Bedziemy razem w niebie szczęsliwi!
Ci, co zabili, kiedyś pożałują!

Przepraszam...

autor

martusia922

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-11-11 13:17:22

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie