Przeczekamy z nadzieją
rudoczerwone buki
kroplą wina w błękicie
płoną w słońca zachodzie
nutą letniej słodyczy
rozstrojone skrzypeczki
świerszcz już ukrył głęboko
wiatr tęskne serenady
wygrywa ciemną nocą
bezlistne klony w parku
pochylone staruszki
z nagimi ramionami
odziane w mgielne chusty
czerwień derenia kusi
ostatnią łzę kasztana
zostań ze mną na zimę
bym nie czuła się sama
przeczekamy z nadzieją
wiosną wszystko się zmienia
z pierwszym ciepłym promykiem
przyjdzie czas odrodzenia
Komentarze (75)
Piękny obrazowy wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem:-)
piekny wiersz serdeczności
Pięknie ..przyjdzie czas odrodzenia . Dobranoc .
Przepiękny wiersz Marianno,moje klimaty,serdecznie
pozdrawiam :)
Jaki subtelny...piękne, wyszukane metafory.
Miejmy nadzieję...
Miłego dnia.
To prawda z wiosna wszystko się budzi do życia .
Świetny obraz jesieni.Pozdrawiam.
Z taką, nadzieją można przeczekać nie tylko do wiosny?
Melancholijnie i tak jesiennie a co za tym idzie też
pięknie namalowałaś swój obraz, który zatrzymuje i
zarazem sprawia, że człowiek zastanawia się na tym, co
jest ulotne…
Pozdrawiam jak zawsze bardzo serdecznie i z
uśmiechem:)
kołyszące
każda pora roku ma swoje uroki pieknie opisujesz uroki
naszej natury jak zawsze pieknie to swych wiersza
opisujesz karmarg pozdrawiam miło
Jedno tylko słowo Pięknie
Pozdrawiam Serdecznie
Przed nami zima. Aby do wiosny! Jesień ma swoje barwy.
Pozdrawiam Cię
Witaj cudowny kolorowo-jesienny wiersz...takie piękno
jest wokół nas...pozdrawiam i miłego dnia.
Bardzo ładny obrazowy wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)