Przedwiośnie

resztki śniegu stajały
ziemia cicho westchnęła
oddech wiosny poczuła
ożywczych sił dostała

szarość w błękit zamienia
promyk złoty się wdziera
nieśmiały ciepły dotyk
drzwi wiośnie otwiera

ptakom dzwonki rozdaje
z ciepłym wiatru powiewem
budzą ranek błękitny
dobrą nowiną ,śpiewem

pąkami nabrzmiałymi
drzewa ze snu zbudzone
w zieloną bramę wchodzą
nagością zawstydzone

autor

karmarg

Napisany: 2013-02-14 Dodano: 2013-02-18 11:00:54

Ten wiersz przeczytano 2038 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie