Przedziwna symbioza

Drobna cząstka duszy wybuchnęła nagle,
kiedy miał bodajże lat dwanaście (chyba...).
Poczuł przypływ weny, dostał wiatru w żagle
i wyłowił pióro z czeluści jak rybak.

Jest mu towarzyszem w rymowanych bojach,
spisuje wersety, kartki bazgrze od lat.
Chroni przed ciosami niczym twarda zbroja,
wynagradza słowem, błędami upodla.

Trzyma je w kieszeni, tuż przy swoim sercu
i często zanurza w kałamarzu wspomnień.
Gdy dopada nagle poczucie weltschmerzu
zwalcza je wierszami, dodam tak nieskromnie.

I tak trwa w symbiozie stalówki z Erato
ten nieśmiały chłopiec, bohater utworu,
do którego dzieci mówią teraz "Tato",
chociaż sam dorosły jest tylko z pozoru...

autor

Mateusz Czerwiński

Napisany: 2013-02-09 Dodano: 2013-02-09 00:24:28

Ten wiersz przeczytano 1432 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie