Przegrany żywot człowieka
Człowiek stracony przez los, nie wie czego chce od życia. Na prośbę Boga z samotnością się spotyka i milcząc prosi w duchu, płacząc przy tym do rozpuchu.
Człowiek stracony przez los, nie wie czego chce od życia. Na prośbę Boga z samotnością się spotyka i milcząc prosi w duchu, płacząc przy tym do rozpuchu.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.